AHSEN'ÜL TAKVİM

Hame-i kudret ten sultanı nakkaş

Çok tasvir buyurmuş gör neler neler

Dilber-i yekta'da o gözle o kaş

Fazlı hüsn, bin eda var neler neler

Cemali ; Cenab-ı Cemil'e tellal

Görenler hüsnünü,  elhak olur lal

Bununla ilgili o hal içre hal

Bak Kelam'ı Kaddim, der neler neler

Ahsen'ül takvimdir ol hüsne matuf

Böyle irad etmiş emr-i bil maruf

Ol Şah-ı huban'a Hak'tan bir lütuf

İnmiş nicesi var sor neler neler

Şiirde adı geçen yabancı kelimeler.

Hame: Kalem. Tasvir:Resim. Yekta:Eşsiz, Tek. Fazl: Fazla: Fazlalık. Hüsn: Güzellik. Tellal: Bir şeyi bir haberi duyuran. Cenab-ı Cemil: Allah'ın isimlerinden biri. Güzel.. Kelam-ı Kaddim: Kur'an. Matuf:Atf edilen. Emr-i bil Maruf: Allah'ın bilinen emri. İrad:Söylemek. Arapça vrd kökünden gelen īrād ايراد “1. getirme, yerine getirme, gelir getirme, gündeme getirme, 2. gelir” sözcüğünden alıntıdır. Şahı huban: Güzeller şahı.

 BEN BENİ

Seyah oldum diyar diyar dolaştım

Bir mekanda tutamadım ben beni

Kumaş oldum elden ele dolaştım

Bir tüccara satamadım ben beni

Toplanmışlar bir araya adiler

Sınav oldum, kopya çektin dediler

Her puandan dirhem dirhem yediler

Üst sınıfa atamadım ben beni

Gören olmaz bilen bilmez suçu ne

Genç yaşında aklar düşmüş saçına

Girmek için bu alemin içine

Bir tarafa katamadım ben beni

Ağaç idim balta değdi devrildim

Hızarcıda türlü şekle çevrildim

Bir geminin bedeninde evrildim

Bir derya'da tutamadım ben beni

 MECAZİDEN HAKİKÎ AŞKA

Deli değil bir bilseniz Mecnunu

Onunki  bir hale başka geçişi

Meğer böyle imiş aşkın kanunu

Hükmü bir İlahi aşka geçişi

Aşk şarabı saftır, temiz ve duru

İçen bilir ondan olan süruru

Mecnun'un gördüğü İlahi nuru

Göremez elbette illa her kişi

Nakkaşa giden yol nakıştan geçer

Mecazi aşk bir çift bakıştan geçer

Sonrası İlahi akıştan geçer

Aşık'a hoş gelir aşkın ateşi

Güle sanılmasın ah ile zarı

Vardır çilesinde bir kesbi karı

Onun istediği Cenab-ı Bari

Hakkı zikretmek tir bülbülün işi