BENİM ÖĞRETMENİM HARİÇ KUTLU OLSUN
Siyasal bilgiler mezunuyum demeyi ne çok isterdim.Ama bazen istemek yetmiyor şansta gerek
Benim öğretmen ve okul anılarım hatırlanmayacak kadar dramatik.
Erken doğmuşuz bütün sorun bu bence.
+ +
1968 Lerde doğu anadolu da bir köyde öğrenci olmak günümüzdeki suriyelilerden daha vahimdi
Çantam laylon bir torba (Naylon ) Yani bu günkü orijinal adıyla poşetti
Bir defter bir kalem bir silgiydi bütün kırtasiyem.
+ +
Ama alabildiğine üşüyorduk ayakkabılarımız su geçiriyor
urbalarımız Erzurumun ayazına karşı koyamıyor küçük bedenimize donduruyordu.
Bütün bunlara göyüs geriyorduk ama öğretmenin dayak atmasına bir türlü karşı koyamıyorduk.
+ +
2. Sınıfın başlarıydı çarpım çetvelini bilemedim .Kızılcık sopasıyla ellerime kafama
vura vura her bir yanım ceviz büyüklüğünde şişlikler oluşturmuştu.Eve geldim babam
Kızdı kendi etrafında daireler çizerek bağırıyordu.Okul ikiyüz metre ilerimizde olmasına
rağmen okula gidemedi.
+ +
O zamanlar babama kızıyordum ama bu gün hak veriyorum.O yıllarda devletin her kademesindeki
memurlar öğretmenler dahil özel bir zırhla kaplıydılar sanki.İçimize attık şişlerim indi
ama izleri hala kafamda ve ellerimdedir.
+ +
2. sınıfın ortasındayken Samsuna gittik orda okumaya başlamıştım .Babam amele meydanında
Tıpkı Kemal sunalın oynadığı flimdeki gibi Samsunun belli bir yerinde toplanıyorlar .İşçi arayanlar gelip onları köle seçer gibi seçip çalışmaya götürüyorlardı.
+ +
Neyse 23 nisan bayramı yaklaşmıştı sınıf öğretmenimiz Ahmet Kantarcı oğlu (Adı hala aklımda )
sınıfın çalışkan öğrencilerini yanına çağırdı en başta bendim.Haftaya 23 nisan çocuk bayramı var sizler babanıza söyleyin size yavrukurt kıyafeti alsın.Bayrama katılacaksınız.Pek sevinemedim.
+ +
Babamın yavrukurt kıyafeti alamayacağını bilmek için kahin olmaya gerek yoktu.Tahmin ettiğim gibi babam alamadı .Dedim öğretmenim babamın parası yok alamadı yavrukurt kıyafetini
O zaman dedi pantolonlarınız ütülü ama mutlaka iskarpin giyip gelin ayakkabı yani Çünkü hep naylon sandalet giyiyorduk.
+ +
Babam onuda alamadı annem zeki kadındır Kendi düz taban ayakkabılarını boyadı ucuna biraz pamuk koyup beni sabah okula gönderdi.Çok sevinçliydim köyden kente göçmüş ve bayrama gidecektim.
Bütün okul dışarıda dizildik .Samsunun Cumhuriyet meydanında gitmek için yola çıktık uygun adım.
+ +
Daha okuldan beşyüz metre yürümeden hayatımda ilk ispiyonla tanıştım.Yanımdaki arkadaşım bizlerin başımızda olan öğretmene '' Öğretmenim mehmedin iskarpinleri kadın iskarpini Duyarlı öğretmen yanıma geldi '' İskarpinlerime baktı o esnada öğretmenin elinin kulağımda olduğunu hisseettim.
+ +
Kulağımı sıkıca büktü ve affedersiniz kıçıma da bir tekme savurup beni sıradan çıkardı evine git dedi
yolun kenarına oturdum ağlıyordum.ama neye ağladığımı yıllar sonra öğrendim.Ben öğretmenin vicdansızlığına değil yoksul oluşumuza ağlıyormuşum meğer.
+ +
Hemen hemen her yıl Memleketim Erzuruma tatile giderim .Giderken sahil yolunu kullandığımdan Samsuna özellikle uğrayıp O kenarına oturup ağladığım caddeyi buluyor O günleri hatırlayıp bu günüme şükrediyordum.
+ +
Başınızı ağrıttım biliyorum ama benimki 1968 yılından beri ağrıyor.Öğretmen okul denince ilk aklıma gelen bunlar oluyor üzgünüm.
Halbuki günümüzde Öğretmenlerimizin sorunlarından bahsetmek isterdim.Mesela atanamayan öğretmenlerden Ek iş yapmak zorunda kalan öğretmenlerimizden.Kızımda atama bekleyen bir öğretmen namzetidir..
+ +
Ben köşemden bütün eli öpülesi öğretmenlerimizin öğretmenler gününü kutluyorum
Benim öğretmenlerim hariç.eğer yaşıyorlarsa beter olsunlar.yaklaşık 45 yıldır unutamadığım bir acı anıyı bana yaşattıkları için.
Sevgiyle saygıyla kalın
