BİR MEKTUBUM VAR..!

Sevgili insan. Nasılsın, iyi misin inşallah iyisindir?

Beni soracak olursan eğer, biraz düşünceliyim. Buralarda hayat farklılaşmaya başladı. İnsanlar kendinden başkasını görmeyerek yaşamakta. Sonra kimin derdi var da kimi gerecek zamanları bile yok. Tuhaf dert keder dinleyen bile yok. Karnı tok olan açın halini anlamıyor. Hatta bırakın zamanında aç olan karnı tok olunca geçmişini unutup böbürleniyor. Aslında işin tuhaf yanı o kadar verimli topraklarda yaşıyorum ki ne ararsan var. İklim desen iklim, maden desen maden, tarım desen tarım, hayvancılık desen hayvancılık, denizcilik desen denizcilik. Yani anlayacağın dünyanın en zengin toprağında yaşıyorum. Ama nedense biz insan olan toprağımıza sahip çıkmaktan bile yorgunuz ya da ruhsuzuz.

Anlam katamadığım başka bir şeyde var aslında. Bu topraklarda yaşayan kesim ise İslam kökenli yani hoşgörü, merhamet, anlayış, paylaşımcı, alçakgönüllü, birliği simgeleyen. Tuhaf dimi insan olan dostum.

Arada şöyle kitaplara bir dalıyorum da tarih aslında ne çok anlatıyor zorluğun, fedakârlığın en ön planda olduğunu insanların birlik olduğunu. Yanlış mıyım ey insan. Yanlışım varsa bana sende bir mektup yaz o zaman.

Şimdi ise etrafıma bakıyorum da ezilenler, sömürülenler, mevki sahibi olup parası ile konuşanlar, satın alanlar, satılanlar, köle olmaya mahkûm olup şerefinden onurundan vazgeçenler. Her şey sadece karın tokluğu için. Peki, aile var mı? Ben pek göremiyorum birbirini aldatan eşler, kandıran eşler, boşanan eşler. Çocuklarına gelecek vermeye çalışırken sosyal medya internet bağımlısı yapmaya çalışanlar. Günün modasına uysun diye arkadaşlık yaşını sokaklarda 12 yaşlarda başlayanlar. Saygısızlığın bittiği, kadına ve ihtiyara saygı göstermeyen gençler. Anlayışsız rekabet içinde olan esnaflar. Bunlar ne için? Para için tabi ki mevki için kibir ön planda olduğu için.

Mektubumu fazla uzun tutmak istemiyorum arkadaşım insan. Bu benim sana vasiyetimdir aslında. Eğer mektubum eline geçmezse, anla ki benim düşüncelerime muhalefet olanlar var. Eğer eline geçer de okursan ve de anlarsan miras bırak sende, anlamazsan yırtıp atma oldu mu? Bir köşede ya da sandıkta kalsın belki anlayın biri olurda insanlar iblisin tuzağından kurtulur gafletin eşiğinden döner ve kibirden uzak durur.

Hadi bir son sözüm daha olsun. Anladık, başları ve kodamanları toplasan onlar avucum kadar etmezler. Peki, dünyayı kuşatacak olan insanlar nereye gidiyor. Nerdesin insan nerdesin.

Bana bir sözün varsa sende bana bir mektup yaz. Ama lütfen ben insanları bu kadar severken insanı kırmadan yaz ki bende anaylayım ki,  hak ediyor insanlar sevilmeyi.

                                                            Saygılarımla

                                                                          NilTyum