BİR CUMAA TAHLİLİ!

Her Cumaa pek çok insan Cumaa ya gider!

Cumaa ya Cumaa günü gidilir!

Haftanın diğer günleri Cumaa ya gidilmez!

Diğer günlerde Cumaa olmaz!

Cumaa, o gün her Caminin adıdır!

Her Cami o gün bir Cumaa dır!

Misal o gün birine rast gelip sorsanız! nereye?

Cumaa ya der!

Camiye demez!

Ama bilirsin ki o Cami ye gidiyor!

Aynı soruyu Perşembe günü sorsan! Nereye?

Perşembe ye demez!

Camiye der!

Cumaa gününün böyle bir özelliği var!

O gün tüm camilerin ismi Cumaa dır!

İnsanlar Cumaa ya gidiyorum dediklerinde anla ki Camiye gidiyorlar!

Cumaa, cem olunan adıdır!

O gün Cumaa mesajları havada uçuşur!

Bazı işyeri sahipleri dükkanını kapatıp kapıya yazar!

Cumaa dayım!

Oysa Camidedir!

Yani toplantıdadır!

O gün Camilerin, iki katı kadar mevcut caminin bahçesine ve sokağına taşmıştır!

Bu günün fevkalade doluluğu ve bu güne rağbet şuradan gelir;

Kuranda bulunan 114 sureden birinin ismi Cumaa dır!

Bu surenin içinde bulunan bir ayette mealen; "O gün işlerinizi bırakıp Cumaa ya gidin" emri vardır!

O gün imamlar güncel bir konudan bahsederler ve sonunda aşağıdaki ayeti (Nahl 90) okumadan asla minberden inmezler!

Allah;

Adaleti,

İyiliği,

Akrabaya bakmayı emreder!

Kötülüklerden men eder!

Ama siz Cumaa dağıldıktan sonra tutun mikrofonu sorun;

İmam neden bahsetti?

Yüz kişiden 3 kişi ya bilir ya bilmez!

İslam toplumlarında 1390 yıldır istisnasız imam hutbeden bunu söylüyor!

Her hafta ama her hafta ısrarla emredilen bu dört konunun neresindeyiz?

Söyleyeyim!

Adalet, yok!

İyilik, Yok!

Akrabaya bakmak, Yok, mahkeme dolapları miras dosyalarıyla dolu, kardeşler akrabalar birbirleriyle husumetli, kavgalı, cinayetler işleniyor! İçişleri bakanlığı asayiş istatistikleri ortada…

Kötülük, men edilemiyor! Rüşvet, hırsızlık, adam öldürme, tecavüz, dolandırıcılık, adam kayırma vs.

Bu dört emir, her hafta bıkmadan usanılmadan anlatılmasına ve hatırlatılmasına ve dahi bir Allah emri olmasına rağmen yerine getirilmiyor ve kalplere işlemiyor ise;

Bu demektir ki, Cumaa nın insanlarımız üzerinde bir ritüel olmanın dışında katkısı yok!

Oysa dünyanın en etkili ve özgür kürsüleri bu minberlerdir!

Acaba diyorum, sadece Cumaa saatlerinde bari!

Ülkemizde bulunan seksenden fazla ilahiyat fakülteleri profesörleri, Doçentleri, öğretim görevleri sahaya inip bu kürsülerin hatipliklerini devralsalar yapsalar ne olur?

Elcevap; iş ehline verilmiş olur!

Ehline verilen işler de güzel olur!

Aha bir Cumaa yı daha bugün idrak edeceğiz!

Sonuç!

Cumaa ya gittik mi gittik! O kadar.