BİR SAVAŞ MUHABİRİNİN KALEMİNDEN.

Arkadaşlar arkadaşlar!

Size nasıl anlatsam Filistin Gazzeyi,

Kelimeler yetersiz,

Bu trajedi benzersiz.

Keşke gidip görmeseydim,

Kar olup eriseydim,

Nasıl anlatılır bilmem ki acılar,

Gökleri delen çığlıklar,

Çıldırmış babaların gözleri önünde,

Ölüyor birer birer,

Minicik ve güzel,

Mavi mavi çocuklar.

Arkadaşlar arkadaşlar!

Size nasıl anlatırım bir annenin feryadını,

Arşa yükselen yakarışını,

Nasıl anlatılır bilmem ki,

Tam teçhizatlı Siyonun üzerine,

Ölümüne saldırışını,

Yemenisi düşerken başından,

Namlunun üzerine.

Ve sonra yıkılışını.

Arkadaşlar arkadaşlar!

Bu nasıl can pazarıdır,

Bu pazar bilmem ki nasıl anlatılır,

Ne kadar ucuz ve sebil tezgahtaki insan,

İnsan dediysem sadece Müslüman.

Arkadaşlar arkadaşlar!

Bir çığlıkla sıçrıyorum o günden beri,

Yanımda kal avut beni,

Bırakmak istiyorum bu işi!

Dayanamıyorum,

Dünyanın sessizliğinden utanıyorum.

Kana doymuyor siyonist yamyamlar,

Tamamen arkalarında sam amcalar,

Bütün bunlar oluyor önünde gözünün,

Biliyorum çok üzgünsün.

Ben demiyorum ki üzgün değilsin,

Görüyorum ki üzgünsün.

O kadar da dualar ediyorum diyorsun,

Ben demiyorum ki etmiyorsun,

Biliyorum ki ediyorsun,

Aşk ile bir bir sille i tokat yesinler istiyorum,

Sonrada binlerce leş bırakıp Akdeniz’in dibinde,

Ve Tur dağının  tepesinde,

Arkalarına bakmadan kaçsınlar diliyorum.

Kim bilir talim deler mi acaba aslan bahadırlar!

Ve bir gün,

Bir Selahattin ile meydana çıkacaklar!

(Mehmet ERDİL)