Biri Baba mı Dedi!

"Baba başta taç imiş

Her derde ilaç imiş 

Bir evlat pir olsa

Babaya muhtaç imiş..."

Baba evin direği, temel taşı, evin ayakta durmasını sağlayan kiriş ve kolonları.

Anne, aileyi ayakta tutan derleyen, toparlayan  mihenk taşı. Sabah evden çıkıp akşama yorgun argın eve döndüğünüzde kapıyı açan, akşama kadar evde durmadan iş yaparak yorulan ve bu yorgunluğu eşine, çocuklarına htirmeden yüzünde tatlı bir tebessüm ile hoş geldiniz diyerek ev halkını  karşılayan tüm merhameti ile eşini yavrularını güçlü kolları ile sarıp sarmalayan yuvanın fedakâr bekçisi...

Anne ve Baba bir elmanın iki yarısı,

Birbirlerinin libası, örtüsü.

Baba coşkun akan bir nehir Anne sakin ve derin bir deniz.

Ailede annenin veya babanın vefat ya da ayrılık sonucu evden ayrılması, geride kalan aile fertlerini her yönden olumsuz etkiliyor.

Anne bir şekilde çocuklarını etrafına toparlayıp kol kanat gererek aile mefhumunu devam ettiriyor lakin beyler için bu durum sıkıntılı oluyor.

Zaten ailede her işi anne yaptığı için eşin vefatından dolayı baba tabiri caizse sudan çıkmış balığa dönüyor.

İşte böyle bir babayı tanıtacağım sizlere.

Beylikdüzü’nün sevilen siması,Yakuplu mahallesinin abisi ,kardeşi ,evladı, Meclis üyesi Trabzon'un mert delikanlısı kardeşim Neşat Ateş....

2005 yılında Yakuplu beldesinde mahalle başkanı  iken tanıdık kendisini.

Çalışkan mert, bir o kadarda delikanlı kardeşimizin rahmetli eşi Emine (Hatice) de tam bir Karadeniz hanımıydı.

Sözünü budaktan esirgemez, hak bildiği yolda doğruları haykırmaktan çekinmezdi.

Eşinin en büyük dayanağı, üç çocuğunun annesi,

Neşat kardeşimin gözünün bebeği, üzerine titrediği, evlendiği günden beri çalışma hayatında hatta siyaset yapmasında en büyük destekçisi hayat arkadaşı sevdiceği Emine’si amansız bir hastalığa yakalanarak her gün gözlerinin önünde erimeye başladı.

Hastane de tedavi sürecinde ve evde bakım dönemlerinde Neşat kardeşim işi gücü bırakarak hem eşine iyi bir hemşire,  hem de çocuklarına hem anne hem baba oldu.

Yaklaşık bu süreç bir yıl kadar sürdü.

Rahmetli olmadan bir gün önce tedavi gördüğü Bağcılar Hastanesi'nde kendisini ziyarete gitmiştim.

Emine artık sayılı nefesinin sonlarına gelmişti tükenmişti.

Lakin asıl Neşat kardeşim yaşayan canlı cenazeye dönüşmüştü.

O gece hiç uyuyamadım gördüğüm manzara beni benden almıştı.

Emine ertesi gün rahmeti rahmana kavuştu.

Neşat kardeşimin hayat ile imtihanı başladı.

Emine 2017 yılında  rahmetli olduğunda büyük oğlu Furkan 17 ortanca kızı Merve 12 sevimli tatlı  kızı Berra 5,5 Yaşındaydı.

İş hayatını devam  ettirse çocuklarla kim ilgilenecekti.

Çoğu babanın yaptığını yapmadı, evlenmeyi aklının ucuna bile getirmedi.

Çalışma hayatına birkaç yıl ara verdi.

Elinde olanlarla idare etti az buldu az yedi, lakin çocuklarının başından bir an olsun ayrılmadı.

Eşin, dostun hatta eşimle benim bile  "sana helal süt emmiş bir hanım bulalım" sözlerine aldırış etmeden; "Emine’min emaneti çocuklarımı anneme bile emanet edip bırakmıyorum kaldı ki! Hiç tanımadığım bir bayanı eve sokmam" dedi reddetti.

Çocuklarını tıpkı anne merhameti ile sardı sarmaladı, hala da kanatlarının altında sevgiyle sarmalamaya devam ediyor.

Neşat Ateş kardeşim zor olanı başardı. Annesizliğini çocuklarına htirmemeye  çalışarak (2017- 2021) çocuklarının etrafında pervane oldu, olmaya da devam ediyor. Gönül verdiği, davası uğruna yıllarca rahmetli eşi ile birlikte omuz omuza hizmet etmelerinin karşılığı olarak son seçimlerde Ak Partiden Meclis üyesi seçildi.

Efendi, saygılı kişiliği ile Yakuplu mahallemizin medar-ı iftiharı fedakâr baba Neşat kardeşim eşini kaybeden bütün babalara örnek olsun.

Rabbim onu çocuklarının başından eksik etmesin.

Rabbim baba kıymeti bilen, değerini anlayan, nankörlük etmeyen hayırlı  evlatlar nasip etsin.

Bütün babalar fedakârdır istisnalar kaideyi bozmaz. Yılın babası ödülünü kime verirsin diye sorsalar, kendini evlatlarına adayan Neşat babaya verirdim.

Tüm fedakâr ve cefakâr babaların babalar gününü kutluyorum.

Selam ve dua ile