Çocuklarımızın Davranışları!

Sevgili okurlarım herkese merhaba;

      Hayat ne zaman başlar diye sorsalar hep ana rahmine düştükten sonra derim.

Neden ana rahmine düştükten sonra diye soruyorlar neden mi..? Hemen anlatayım. Çoğuna göre iş hayatına atılınca başlar kimine göre aile içi şiddeti görünce başlar kimi yoksullukla tanışınca başlar bana göre de ana rahminde başlar. O günlerde de duygularımız var dünyaya gelmeden olanları hislerimizle algılamaya başlarız annemiz karnını sevdiğinde rahatlarız babamız veya bir akrabamız annemizin karnına dokununca yine sevildiğimizi anlarız annemizin karnına sert birşeyle vurulduğunda neler olduğunu anlamadan sessizce bir köşeye çekiliriz bir süre sakin kalırız. Anne karnında başlar hayat ve okulda devam eder.

   Hiçbirseyden habersiz dediğimiz çocuklarımız aslında evde konuşulan herşeyi hafızalarına yazar ve algılar bazılarını anlayabilmek için sürekli sorular sorar bazı konuları anlar anlamaz dan gelir bazı üzücü konulara kendini kapatır biz belki çok farkında olmayız lakin çocuklar herşeyi anlar.Onlarda bir birey ve duyguları mantığı olan varlıklar.

     Çocuk yürüdüğümüzu görür iç güdüsel olarak yürümeye başlar konuştuklarınızı algılamaya ve ne anlama geldiğini öğrenmek için bol bol sorular sorar anlamaya çalışır bazı şeyler yaradanın insanoğluna verdiği yetenektir.

    Evde çocuklarınızın yanında tartışmayın çocuğunuza terlik fırlatmayın şakayla dahi olsa birbirinize el kaldırmayın çünkü çocuk bu hareketin ne için yapıldığını bilmediği için arkadaşına aynı hareketi uygulayabilir ve kötü sonuçlar ortaya çıkabilir.Çocugumuzu eleştirmeden yargılamadan kendimize dönelim ve kendimizi eleştirelim.Nerde hata yapıyoruz davranışlarımız normalmi gözden geçirelim.

   Çocuğun her davranışında bizlerin ebeveynlerin rolü büyük. Unutmayalım ki okuldaki çocuğumuzun davranışları bizlerin evdeki yaşam şeklinin aynasıdır.