ESİR KALEMLER
Çıkarlarını herşeyden ileri görüp, bu minval üzere bir şeyler yaparım düşüncesiyle kalbine düşenleri yazınsal veya sözsel ortaya dökenler, bilsinler ki tüm benlikleriye zalime perestiş edip, zülme meddah olmaktan başka bir şey değilldirler...
Bu karakter üzerine varlıklarını ortaya serenler, hangi düzen başa gelirse gelsin, aynı zanaatı icra etmekten bir saniye bile tereddüt etmezler.
Buda bize, bu tür karaktere düçar olanların sözlerine asla bir güvenirliğin söz konusu olmadığıdır. Daha öncekine bahşettiği güzellemeyi; bir başkasına da sunmaktan çekinmezler.
Güç rüzgarları hangi yönden eserse, günebakan çiçeği gibi o yöne dönerler.
Şairse mısraları; yazarsa satırları; fikir adamı ise düşünceleri o yönde tecelli eder.
Despot'lara; onlardan elde ettikleri cüzi çıkarlar için mütemadiyen senakâr ve minnetkeştirler. Bu duygular onların karekteristik yapılarında dal budak kök sarmıştır adeta...
Gerçekleri, methiyeler terennüm ettikleri karanlığa boğdurmak gibi bir çekinceleri söz konusu değildir. Bile bile hakikatleri çarpıtmaktan haya, hicap duymazlar... Bu konuda onlar hakkında İslâm literatüründe Haya-u Minel iman (Hayâ imandandır) gibi epey söz ve ibareler mevcuttur.
Doğruların üstünü örtmek, o konuda rol model üstlenmek onlar için hiç te zor değildir.
Mazlumların akan gözyaşları, dökülen kanlarıdır kalemlerine mürekkep olan.
Dünya yangın yerine dönse,alevleri, Allah'ın Hz İbrahim'e bahş ettiği güller; yangını da bahçesidir diyerek temenna arz etmekten imtina etmezler.
İçlerinde Simon olanlarda az değil hani..!
Kör bir inanç peşinden koşup, can vermekten geri durmaları yoktur. Köraşık gibidirler. Ne kadar da Leyla'nın çirkinliğinden bahs edilse; "birde benim gözlerimden bakın !" diyerek ayak diretirler...
El hasılı kelâm, cahildirler, kördürler, duyarsız, ve duygusuzdurlar.
Bunlarla sohbet yapılamaz, dedikleri dediktir çünkü. Uzak durmak en iyisi! Aynen şairin dediği gibi:
" Cahil ile sohbet güçtür bilene
Çünkü cahil ne gelirse söyler diline"
Velhasılı selamını al, merhabasını transit geç!