Oruç,imsaktan iftara kadar ağza alınması men edilmiş tat ve nimetleri-vazgeçilmez imani bir şart kıldığı gibi,ağızdan çıkacak söz ve adaba dikkat etmeyi de;Vazgeçilmez bir ahlaki şart kılmıştır..
O halde...
Ey ağzı oruçlu adam!
"Sen eğer aklını,dilini,vicdanını-freni patlamış kaptansız bir kamyon gibi-yokuş aşağı bırakıp sebil ettikçe ve önüne çıkanı ezerek/yaraĺayıp geçtikçe; Ardına kadar-ağzına gem vursan ki neye yarar?
Belki..
Nefsini-geçici bir hevesle tatmin ederek teskin etmiş olabilirsin,lakin;Acaba-ruhunu da kendi elinle ebedi bir azap girdabının kaskatı derin mahzenine atmış olmaz mısın?
Neymiş ;AĞZI oruçluymuş?
Sen ağzını falan bırak da,önce şu Oruç denen büyülü ibret-i bir öğren hele;Neymiş Ve acaba insan denen-Eşref-i Mahlukata-neden "FARZ" kılınmış diye!
Yani.
Önce insan olmayı bilecek-öğreneceksin,sonra edep, adap ve şerefin ne olduğunu ve sonra da-eğer adam olmuşsun;Îman Ve Islamın şartı olan ibadet ve itaatini yapcaksın..
Tamam mı?
Ha unutma!
Asla çalmadan çırpmadan,haddini aşmadan ve yani;Kulun hakkını/Beyt-ül malını asla ve kat'a gasp etmeden..
Oldu mu?
Olduysa..
Eyvallah..
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.
