Gazzede bir bayram daha böyle geçti…
Anneler ellerinden tuttukları çocuklarıyla bayramlık almaya gelmişti…
Neşe vardı, umut vardı…
Ama gözü dönmüş zalimler, yine ölüm getirdi.
Minicik eller hedef alındı.
Masum gülüşler sustu.
Annelerin gözyaşı, toprağa düştü bir kez daha.
İnsanlıktan çıkmış bu mahlukların,
Ne insana, ne hayvana, ne de dalında yeşeren ota merhameti kalmamış!
Rabbim!
Bu zulmü görüyoruz…
İçimiz kan ağlıyor.
Gözlerimiz ağlamaktan kurudu.
Yüreklerimiz isyanla doldu ama elimiz kolumuz bağlı…
Ne olur, kahret bu zalimleri!
Yerin dibine geçir onları!
Sen ki adalet sahibisin,
Sen ki mazlumun yoldaşısın,
Ne olur, dualarımızı boş çevirme…
İzlerken biz yorulduk, mahvolduk…
Peki ya o topraklarda iki yılı aşkın süredir hayatta kalmaya çalışanlar?
Onlar bu cehenneme nasıl sabrediyorlar?
Hangi iman, hangi yürek taşıyor bu kadar acıyı?
Allah’ım!
Uyandır artık müslümanı ümmetin bağrına düşen bu ateşe!
Kaldır üzerimizdeki gaflet örtüsünü!
Birlik olalım, dirlik bulalım!
Bize yol aç Yarabbi…
Yol ki hakka çıkar, adalete çıkar…
Bu uğurda nasibimizde ne varsa,
İster şehadet, ister zafer…
Razıyız!
Yeter ki mazlumun duasında ismimiz geçsin.
Yeter ki sen bizden razı ol.
Selam ve Dua ile
Aynur Yavuz
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.
