Gülümsemeli

Uzunca bir aradan sonra merhabalar sevgili okurlarım…

Günlerce uyusam hiç uyanmasam istiyorum bu aralar, sizler de öylesiniz değil mi?

Ne kadar dinlenmeye çalışsam o kadar dinlenemediğim ve ne kadar uyumaya kalksam o kadar uyuyamadığım hallerdeyim…

Yorgunum, yorgunsun, yorgunuz…

Herkes yorgun bu aralar, ülkece yorgunuz, bitkiniz, bıkkınız…

Her güne, her anımıza binlerce şükür olsun elbet fakat illa ki ufaktan bir sitemimiz de olmuyor değil hayata, düzene, olanlara…

Hatta olmakta ve olacak olanlara…

Kadınlar, çocuklar, doğal afetler, eğitimsizlik, deli gibi baş gösteren cüretkâr cehalet, hayat pahalılığı ve devamında ileri gelen tüm sorunlar bizi bizden alırken bırakın hayatta kalmayı ayakta kalmaya direnir olduk…

He bir de tüm bu olanların içerisinde sular seller gibi türeyen ve bence her olumsuzluğun temelinde yatan sevgisizlik var ki; bir gün her şey çözülse bu sorun nasıl çözülecek hiçbir fikrim yok…

Hoş fikrimizin kendimize yetmediği zamanlardayız ama insan gene de bir şeyler yapmaya çalışıyor işte umut fakirin ekmeği hesabı…

Tüm olumsuzluklara rağmen gülümsemeli galiba eskiden olduğu gibi…

Gülecek halimiz mi kaldı dediğinizi duyar gibiyim, çok ta haklısınız ama artık hepimiz biliyoruz ki; haklı olmak çoğu zaman yeterli olmuyor bu hayatta ve özellikle de bu şartlar altında…

Bundan sebep gülmeli, güldürmeli ve zor da olsa umut aşılamalıyız hem kendimize, hem çevremize hem de evrene…

Dünyayı iyilikler, güzellikler ve umudunu yitirmeyenler kurtaracak…

Zaten bundan başka yol yok gibi görünüyor, haksız mıyım?

Sonsuz saygı ve sevgimle…