Güveni Azalanın Kafasızlığı Artar..!
Kendimize güvenimiz azalırsa, gitgide başkalarına bağımlı olmaya başlarız. Böylece basit gündelik kararları bile tek başımıza alamaz, sürekli insanların bizi desteklemesini bekleriz. Yalnız kaldığımızı htiğimizde ise karar alamayız, elimiz ayağımıza dolaşır.
KENDINE GUVEMMEK NE ZAMAN BASLAR.
Tabiki Kendine Guven Cocukluktan Baslar,
Kendine güven, çocukluk çağlarından itibaren, insanın bulunduğu ortam içinde kendini ne kadar güvende htiği ile de ilintilidir. Kendine güvenin temelleri, kendimizi güven içinde hmekle atılır. Kabul görmek, bize güven verir. Kendine güveni olmayan kişiler, güveni hissedebilmek için kabul ve onay bulmaya çalışarak bu açığı kapatma uğraşına girerler. Kabul görerek kendini güvende hmeye çalışan insan, kendinden ve iç isteklerinden uzaklaştığı, yani inancını ve güvenini kaybettiği bir açmazda bulur kendisini. Daha güvende ve daha iyi hmek için yaptıkları, daha da güçsüz ve sorumluluk alamaz hale getirmeye başlamıştır onu.
Yapmak istediğimizi değil de yaparsak kabul bulabileceğimizi düşündüğümüz şeyi yapmak, bizi kendimizden uzaklaştırır. Bu da karasızlığımızı arttırır. Gitgide başkalarına bağımlı hale gelmeye başlarız. Bazen gündelik basit kararların verilmesi bile başkalarından alınacak tavsiye ve desteklere bağlanır. Böyle insanlar tek başına kaldıkları anlarda rahatsız, hatta çaresiz hissedebilirler. Bu kişilerin yakın bir ilişkisi sonlandığında, bir bakım ve destek kaynağı olarak derhal başka bir ilişki arayışı içine girerler.
Özgüvenimiz azaldıkça bize “hayır” denmesini tolere etme gücümüz de azalmaya başlar. Onay alamadığımız anda, korkunç bir çöküş yaşarız. Bu çöküş bazen ağlama nöbetleri ve çaresizlik duygusunun getirdiği müthiş sıkıntılarla başgösterir, bazen de şiddet ve öfkeyle… Bir insanın kendisine güveni sarsıldıkça çıkış yolunu öfke ve fiziksel şiddette daha çok bulabilir. Birileri bizi kendimizle yüzleştiriyorsa ve eğer yüzleştiğimizde gördüklerimiz hoşumuza gitmiyorsa, yüzleşmek yerine öfkelenmeyi seçebiliriz.
Onay almadan yaşayamayan insanlar, mutlu olmayı “kabul ve onay bulmak” zanneder ve mutsuzluğa kapı açarlar
Mutsuzlugu bi yana atıp mutlu olmaya ve kendimize guvenmeye calisalim saglikli gunler
Gulcan Tilki