KIZ EVLAT BABALARI...

(Babaların narin prensesleri) 

Babalar aslında en çok

 kızlarını severler

Ama inanmaz kimse buna

“Yalan” derler“imkansız” derler.

Her nedense kimse çıkıp da “neden?” demez.

...Nedendir bilir misiniz?

Çünkü kız babası olmak,

Farklıdır, özeldir bambaşka bir duygusallık verir babalara

Hayatında hiç ağlamayan babalar bile kızlarını ellerine aldıklarında

Tutamazlar göz yaşlarını…

Ama bir taraftan da zordur kız babası olmak.

Bir kız iki evlat demektir.

İki canı birden sırtına yüklenmek demektir.

Çünkü biri iki yapan da kadındır, ikiyi üç yapan da…

Bunu bildiklerinden babalar,

Onların üzerlerine daha da titrerler.

Onlara her baktıklarında annelerini,

Bazen kırdıkları ama her şeye rağmen onları yetiştiren

Annelerini anımsarlar…

Ama bir yandan da koruma iç güdülerine yenilirler

Kızlarına hiçbir şey olmasın

Onlar hiç üzülmesin,

Gözlerinden bir damla yaş gelmesin isterler

O bir damla yaş için koca dünyayı yıkacak olurlar…

Ama bu sevgilerini,

bu bağlılıklarını,

Asla gösteremezler, utanırlar.

Çünkü baba demek; güçlü, çatık kaşlı olmak olarak öğretilmiştir

Onlara…

Gülümsemek isterler o güzel kızlarına gülümsemek…

Ama rolünün dışına çıktıklarını düşünüp

Dönerler eski çatık kaşlı, gergin suratlarına…

Bazen ağlamak isterler

Ama “Erkekler ağlamaz” denmiştir onlara

Yapamazlar bu yüzden saklarlar gözyaşlarını…

İşte böylece her şeyi içlerine atarlar

Kız babaları

Yansıtmazlar asla duygularını…

Ama dayanamazlar gece yarılarına

Ve giderler o güzel kızlarının tatlı şirin odalarına

Uzun uzun bakarlar yüzlerine

Ve bir kez daha hayran olurlar

O muhteşem güzelliklerine

Gündüzleri dokunamadıkları gözlerine, ellerine

Hiç bırakmayacakmış gibi dokunurlar

İçlerindeki duygunun gözyaşlarını boşaltırlar

Ve yavaşça güzel kızlarını öpüp

“İyi geceler” derler

Derinden derinden…

Eğer siz de bir sabah uyandığınızda yanağınızda

Bir damla gözyaşı hissederseniz

Bilin ki babanız o gece de sizi izlemiş

Ve en sonun da “iyi geceler” deyip gitmiştir…!