Lebbeyk! Allahümme Lebbeyk…

Ülkemizin dört bir yanından Müslümanlar küçük büyük demeden arzın merkezine (Kâbeye)  büyük bir şevk ve heyecanla gitmektedirler. Şubat tatili ile birlikte okul çağındaki gençlerimizin çokluğu da göze çarpıyor. Rabbim yol bulup giden bütün kardeşlerimizin umrelerini mebrur eylesin.

Umre, Allah (c.c.) ve Resul’ünün sevdasını yüreklerinde taşıyanlar için bir vuslattır. Sizler Allah’ın misafirleri olma şerefine nail olmaya talipsiniz. Bundan daha şerefli bir misafirlik olur mu? Sizler bu misafirliğe kabul edilmekle büyük bir nimete kavuşmuş bulunuyorsunuz. Bu büyük nimetin kadrini, kıymetini iyi bilmek gerekir.

Çoğunuz bir ömür boyu bu kutsal yolculuğu beklediniz. Daha önce belki defalarca gönlünüzü, kalbinizi o mukaddes mekânlara gönderip rüyalarınızda hayalen de olsa Tavaflar, Say’lar yaptınız. Ama şimdi Allah nasip etti kutlu beldenin yolunun yolcususunuz. Günde beş vakit yöneldiğiniz Allah’ın evi, Kâbe’yi dünya gözüyle görmeye, onun etrafında tavaf etmeye, kusurlarınızı, günahlarınızı yakıp kül etmeye, yeni doğmuşçasına tertemiz olmaya talipsiniz.

Değerli Kardeşlerim;

“Lebbeyk! Allahümme Lebbeyk…” “Geldim buyurun Allah’ım” diyerek yola çıktınız. Dudaklarınızda Allah’a teslimiyetin yankısı, gözlerinizde O’na hasretin pırıltıları seziliyor. İnsanlık tarihi kadar eski bir merkeze, tevhit merkezine gidiyorsunuz. Bu gidiş size uzaklaşma değil yakınlaşma hissi uyandırmalı. Kâbe size, siz Kâbe’ye yabancı değilsiniz.

Allah’ın evi Kâbe’yi solunuza alarak, kalbinizi ona vererek tavaf edeceksiniz. Safa ile Merve arasında say ederek kurutuluş suyunu içip basamak basamak yükseleceksiniz.

Unutmayınız ki Şeytanın en çok uğraştığı hususlardan biri sizin bu mübarek yolculuğunuzu sıradan bir yolculuk haline dönüştürmek ve umre yolculuğunuzun içini boşaltmaktır. Umrenizin içi boşaltılmış bir yolculuğa dönüşmesine fırsat vermeyiniz.

Her ibadet gibi umre için de bilgi ve bilginin pratiğe dökülmesi için eğitim şarttır. Diyanet İşleri Başkanlığı’nın eğitim seminerlerine verdiği önemi takdirle karşılıyor, tebrik ediyoruz. İhram, tavaf ve say başta olmak üzere her bir adımda yapılması gerekenlerin bilgi ve uygulama açısından şuurlu bir şekilde yapılması çok önemlidir. 

Nafile tavafların sayısından ziyade tavafın ruhunun kavranması daha önemlidir.

Umrenin hayata yansıtılması elzemdir.

İbadetler bizi inşa etmeli eksiklerimizi tamamlamalıdır. İbadetler bize istikamet vermeli, bizi hem madden hem de manen temizlemeli, yüceltmelidir. Kâbe ve tavaf kulluk şuurunu geliştirme vesileleridir.

Tavaf Kâbe sola alınarak, kalbimiz Kâbe’ye daha yakın kılınarak yapılır. Günümüzde Müslümanların önemli bir kısmının kalplerini Kâbe’ye değil, kameralara yakın kılmalarından anlıyoruz ki bizler umre ibadeti şuurunu yeterince kazanamamışız.

Umre için çıkılan yolculuk sıradan bir gezi değil, kutsal mekânları ziyarettir. Ziyaretin bir mehabeti ve amacı vardır. Ziyaret edilen mekânların bir ruhu ve dili vardır. İbadet ruhu kavranmaz ise Umre sıradan turistik bir geziye döner. Rabbim ibadet bilinci ve şuuru ile umre yapmayı herkese nasip eylesin.

Mekke-i Mükerreme ve Medine-i Münevvere de ziyaret yerleri ile alakalı gerektiği kadar bilgilendirme yapılmalı, fazla detaylara girilmeden daha çok Efendimiz (s.a.v.) ‘in hayatından o bölümün bize bakan yönü üzerinde durulmalıdır. Bedir Gazvesinin yaşandığı yerin ziyaret programına alınması güzel olmuş. Bedir, Uhut ve Hendek gibi tarihin önemli kırılma noktalarında yaşananlarla beraber bize bakan yönlerini iyi değerlendirmeliyiz.

Sevgili Peygamberimizin “Kim kabrimi ziyaret ederse ona şefaatim vacip olur” hadis-i şerifin muhatabı olmak için, yüce milletimizin hemen her ferdi Peygamber hasretiyle yanıp tutuşmuştur. Şüphesiz ki, bu hasretin özünde bir sevgi, onun da temelinde sarsılmaz bir iman vardır.

Peygamber hasreti, yaşanmış, yaşamakta olan ve yarınlarda da daima yaşanacak olan bir duygu, düşünce ve davranış biçimidir. Daha Resulullah hayatta iken sohbet arkadaşlarının onun yüzüne bakarken içlerini kavuran bir duygu ile “Ya cennette ayrı kalırsak…” endişesi kim bilir kaç sahabenin gönlünü yakıp kavurmuş, Resulullah’ta “Kişi sevdiği ile beraberdir” buyurarak kim bilir kaç kişinin yüreğini serinletmiştir.

Değerli Kardeşlerim. Biz Müslümanların Hz. Peygambere salat ve selam getirmediğimiz gün yoktur. Ancak bu bağlanışı bir sevda haline getiremediğimiz, dilimizden gönlümüze, gönlümüzden davranışlarımıza yansıtamadığımız sürece, gerçek sevgiye, hasrete kavuştuğumuzu söyleyemeyiz.

Medine-i Münevvere de kaldığınız süre içerisinde Allah Resul’ünün komşusu olduğumuzun idrakinde olunmalı, O’nun civarında takınılması gereken edebi, olgunluğu göstermeli, O’nun üstün ahlakı ile ahlaklanmaya çalışılmalıdır. 

 Medine-i Münevere’ye ayak basar basmaz “Hiçbir şeyi Allah ve Resulü’nün önüne geçirmeyeceğimize” (Hucurat Suresi,1), “Allah ve Resulüne itaat edeceğimize”( Nisa suresi, 59 ), bundan böyle hayatımızın her safhasında “Resul ile birlikte yol tutacağımıza” (Furkan Suresi,27), O’nu kendimize “Güzel bir örnek edineceğimize” (Ahzap Suresi,21) dair söz vermeliyiz.   

Arınmış, temizlenmiş, İslami bir şuur kazanmış olarak yeni bir hayata başlayacaksınız. Ruhunuzu iman, ihsan, takva ve sabırla doldurulmuş, kalbinizi her türlü nifak ve günahların giremeyeceği bir harem bölgesi kılmış, örnek ve önder bir Müslüman olarak salimen başta aile efradınız olmak üzere bütün sevdiklerinize kavuşmanızı diler, Yüce Allah’ın selam, rahmet ve bereketinin daima üzerinizde olmasını niyaz ederim.

Fahri SAĞLIK

Emekli Müftü