NANKÖR
Nankör insan çürük duvar gibidir
Güvenip sırtını vermene değmez
Çıkar için yeri ayak dibidir
Altına çul dahi sermene değmez
Durmaz hiç yanında esen yel olur
Gider başkasına omuz, bel olur
Çıkarı bitince kaçar el olur
Ardından üzülüp yermene değmez
İster bu bir erkek, isterse dişi
İyiliği inkar bunların işi
Bunlarla yol alma, sensen er kişi
Azm edip menzile ermene değmez
Ardına sığınma koca dağ olsa
Gül derilmez mor sümbülü bağ olsa
Katık diye ekmeğine yağ olsa
Ballan karıştırıp sürmene değmez