SEVGİ BUZLARI DA ERİTİR

Güzel söz akıllarda ve kalblerde iz bırakır.
Buzu ve demir kapıları açar , bakmışın hayat kurtarır..
Zamanı gelince yapılan iyilik sana geri döner.
Yıllar önce, yaşanmış ama unutulmamış bir hayat hikayesi..
Cennet Ana ,çocuklarına , sonra torunlarına bu hikayeyi anlata,  anlata nerdeyse  o çevrede, duymaya kalmamıştı..  Özellikle Ramazan gecelerinde , mahallenin sevilen Cennet anasını,  herkes davet etmek için yarışırlardı.. Sahura kadar mahallenın sakinleri sohbet ederlerdi,,
Bugün de teravihden sonra Enes ve arkadaşları : Hadi  Cennet Anne ,Lütfen   “ İyilik yapan İyilik bulur “ hikayesini arkadaşlarımda dinlemek istiyor .. 14-16  yaşlarında  gençler yerlerini   Oturmuşlardı. Üzerinde kestane pişen Kuzine nin sıcaklığı , közlenen patetes ve börek kokusu bir başka güzellik veriyordu., 
Cennet Nine.. Sakin, tane, tane  anlatmaya başladı..

“Kadir bey, Donmuş balık fabrikasında çalışan ,işini temiz ve hakkıyla yapan güler yüzlü sevilen  bir işçiydi.Kul hakkına önem verir, işinin hakkını vererek aldığı maaşını harama dahil olmaktan korurdu.
Günlerden bir gün yine Kadir bey işine dalmış çalışıyordu.
Donmuş balıkları,  oda büyüklüğündeki buz dolabına yerleştirirken bır anlık bir dalgınlıkla koca kapının kapanmasına sebep olmuştu..
Fark ettiği anda , “imdat “diye bağırmaya başladı,, 
Lakin fabrikanın kapanış saati olduğu için işçiler dağılmıştı.Sesini kimsenin duyamayacağını bildiği halde ,yardım için bağırmaya biraz daha devam etti..
Kendisini ,Allah tan başka kimsenin duymayacağını bildiği halde son bir umutla yardım çağrısına devam etti. Sesi kısılmış ve her yanı buz gibi olmuştu.. ellerini ,ağzından çıkan soluğuyla ısıtmaya dahi mecali kalmamıştı. Yere çöktü iyice büzüldü titremesine ve nefesinin azalmasına aldırmadan son umudu ( Elem neşrahleke) suresini okumaya başladı,, umudunu kesmemişti Rabbi onu unutmamıştı,,  umudu boşa çıkmamış sıcak bir elin kendisini kucakladığını hisseti.. donmak üzere olan vücudunu birisi yavaş yavaş sürüklüyordu.. 
Derınde bir ses duyar gibiydi
Kadır bey..! Kadır bey..! Açın gözlerınızı ambulans gelmek üzere,,! Ambulans gelmişti …

Hasan usta fabrika da yılların bekçisiydi. Erkenden kapıları açar , gecede en son kilitlerdi.. 
Bu günde kapıyı kapatıp gidecekti ki içinde bir boşluk hissetti..bir şey eksikti ama ne?
Son  gidenlere sordu? Kadır beyı gördünüz mü? 
Hayret kimse görmemişti..!Birisi - bu saatlerde gitmiş olması lazım dedi..
Hasan usta.. bana eyvallah demeden gecmezdı.. 
diyebildi ancak.. kimsecikler kalmamıştı..Hasan ustanın içi sıkılıyor, patlayacak gibi oluyordu..
Dayanamadı..aramağa devam etti ,, yok. Yok nereye gitmiş , ne olmuştu,,
Biran buzluğın önünde durdu,,!
Olabilirmiydi,,! Hızla koca kapının sürgüsünü yukarı kaydırdı , açılan kapıdan girerken hem avazı çıktığı kadar - Kadir bey diye bağırırken  düşüncesi bile ürpertiyor sağa sola bakıyordu,,ç ilerde büzülmüş oturan Kadir beydi,,yanına koşarken sevinçle “Kadir bey buldum sizi elhamdülillah “diyordu,,
İşte her gün hal hatırını sorduğu gülümseme bile olsa  Hasan ustaya selam veren Kadir bey,, iyiliğinin , sevgi dolu selamlarının semeresini Rabbimin yardımıyla Hasan ustanın eliyle görmüştü,,
İyilik ,iyilik getirir.. Atalarımız boşuna dememiş: İyilik yap at denize , balık bilmesede , Halıg ( yaratan) bilir,,

Şu üç günlük dünyada ,?kırmadan , üzmeden gidene ne mutlu,,
Sevgi denizinden bir damlada da olsa alanın sonu hüsran olmaz ,,
Sermayemiz Sevgi - muhabbet- gülümseme olsun,,Kazancımız iki alemdede hayırlı  ve bereketli olur,,!
Güzel bir Ramazan gecesinin ardından ,sahurlarını yapan mahalle sakinleri, yarının daha güzel olacağı umuduyla birbirine vedalaşarak ayrıldılar..