SINAV..!

Her işte muvafık bir ben-i adem
Hayırlar işlerdi her vakit her dem

Yumuşak başlıydı iyiydi huyu
Bir asl-ı necipten gelirdi  soyu

İcra eder idi hep rükn-ü dini
İçinde olmazdı nefreti kini

Birgün bir bahçede içinde dere
Abdest almak için çömeldi yere

Baktı ki bir elma suda yüzüyor
Sanki ona, alda beni ye diyor

Öylesine parlak o kadar nefis
Elmayı ye dedi içinde bir his

Uzanıp elmayı çıkardı sudan
Sade ısırıktı almıştı ondan

Eyvah dedi birden, günah  işledim
Sahibine soramadan dişledim

Gidip hemen sahibini  bulayım
Bunun için ben helallik alayım

Buldu sahibini malum bahçenin
Dedi lafı olamaz bir kaç akçenin

Hakkını helal et varıp gideyim
Bir kusur işledim ben ne diyeyim

Bahçenin sahibi olur velakin
Bir şartım var, eğer dinlersen  sakin

Beş sene çalışıp bana bedava
Kapanır o zaman kökten bu dava

Azabı daha zor dedi çaresiz
Teklifini kabul etti o aziz

Gece gündüz
durmaksızın bil fiil
Çok çalıştı hiç demedi bu değil

En sonunda beş yıl geçti aradan
Gitti,dedi izin var mı buradan

Artık çekip gideyim mi; ne dersin 
Adam dedi, bir şart kaldı gidersin

Bir kızım var kördür, dilsiz ve  sağır 
Birde topal; yürür ama çok ağır

Başı keldir, evlenirsen o vakit
Aramızda ne şart kalır ne akit

Düğündü nikahtı her cümle işi
Yerine getirdi o mümin kişi

Vardı odasına gelin ayakta
Sanki ışık sızar idi duvakta

Sanırsın buluttur örter güneşi
Yoktu  zevcesinin bir misli eşi

Çıktı odasından gerisin geri
Dediki  gördüğüm benim bir peri
Kayın peder dedi senin helalin
İşte karşılığı onca melalin

Kör dediysem, hiç
harama bakmadı
Sağır dedim, kem sözlere  takmadı

Dilsiz dedim, haram demez hiç dili
Kel dediysem, saçlarının bir teli

Göremedi bir tek Allahın kulu
Başında çıkmazdı örtüsü çulu

Topal değil haram yere girmezdi 
İmanından asla taviz vermezdi

Mutluluğa erdi bu işin sonu
İbrete müvekkel artık bu konu

Doğdu birde Çiftin erkek evladı
Dediler, Numan bin Sabittir adı

İfşada beis yok o namı diğer
İmam-ı Azamdır bilseniz meğer

Daha küçük yaşta yüce Kur'anı 
Hatm  edip üç günde yücelti şanı

Geldi annesine müjdeyi verdi
Annesi Şad olup ah oğlum derdi

O elmayı almasaydı hiç baban
Bir günde karşılık bulurdu çaban