Gazze’li Ahsen’in Feryadı
Ey dünya insanları…
Sesimi duyun!
Bizler, Gazze’nin soldurulmuş, unutulmuş gül çocuklarıyız.
Söyleyin, kaçırmayın gözlerinizi…
Bizim de yaşama hakkımız vardı!
Vicdanınız evet mi diyor?
Öyleyse nerede bizim çocuk haklarımız, hayallerimiz?
Sofrada bir tas sıcak çorbamız yok…
Artık çorba yapacak annemiz de yok!
Filistin’in, Gazze’nin çocuklarına bu zulüm niye?
Bizler, babamızı hiç görmedik…
Anamıza son bir kez sarılmadık…
Havayı, güneşi, doğayı seyretmeden çoğumuz daha doğmadan zalimce katledildik.
Kardeşim, daha 3 aylık bebekti…
O da bir gün yürüyecek, gülecekti… Aman vermediniz!
Olsun diyoruz, Ahsenler cennet kuşları.
Fakat söyleyin ey zalimler…
Bunun hesabını nasıl ödeyeceksiniz?
Kime, nasıl ödeyeceksiniz?
Söyleyin… Çok şey mi istedik?
Bizler de yaşamak istedik!
Biz, Gazze’nin solan gülleri…
Gülmeden öldürülen çocuklarıyız!
7.9.2025 – Köln
Zeliha Yavuz